بررسی امکان تولید ژله خوراکی با منشأ جلبک‌های دریایی شاخص کاراژینان | ||
| زیست قوم شناسی و حفاظت تنوع زیستی | ||
| دوره 1، شماره 3، مهر 1403، صفحه 56-64 اصل مقاله (606.53 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22091/ethc.2024.10661.1026 | ||
| نویسنده | ||
| زهرا زارعی جلیانی* | ||
| گروه زیست‌شناسی دریا، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران. | ||
| چکیده | ||
| هدف: کمبود منابع آب شیرین و تخریب گسترده خاک‌های کشاورزی به دلیل استفاده بیش از حد، ضرورت تحقیق در راستای بهره‌برداری از گیاهان دریایی را بهعنوان یک منبع تجدیدپذیر برای تولید غذا نمایان می‌سازد. لذا این مطالعه با هدف بررسی و مقایسه ویژگی‌های فیزیکوشیمیایی پلیمر زیستی کاراژینان در دو ماکروجلبک قرمز Hypnea flagelliformis Greville ex J. Agardh وHypnea musciformis (Wulfen) J.V. Lamouroux به منظور تولید ژله خوراکی صورت گرفت. مواد و روش‌ها: استخراج کاراژینان از دو گونه ماکروجلبک قرمز به دو روش تیمار آبی و تیمار آلکالی صورت گرفت. جهت بررسی ویژگی‌های فیزیکوشیمیایی، دمای ذوب ژل، دمای ژل شوندگی و میزان ویسکوزیته عصاره‌های استخراج شده اندازه‌گیری شد. همچنین آنالیز مادون قرمز (FTIR) جهت تعیین گروه‌های عاملی و آنالیز عنصری ICP و آنالیز HNS جهت تعیین عناصر موجود در کاراژینان استخراجی مورد استفاده قرار گرفت. نتایج: نتایج نشان داد ژل به دست آمده از جلبک H. flagelliformis هم از نظر میزان بازدهی و هم از نظر ویژگی‌های فیزیکوشیمیایی دارای کیفیت بهتری است. طبق نتایج آنالیز عنصری ICP، بیشترین درصد وزنی عناصر تشکیل‌دهنده پودر کاراژینان حاصل از ماکروجلبک H. flagelliformis به ترتیب مربوط به سدیم، پتاسیم، منیزیم، آهن، فسفر و کلسیم بود. نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج این تحقیق، گونهی H. flagelliformis بهعنوان گونهی واجد بازدهی بالا و با کیفیت کاراژینان معرفی شد و برای تهیه ژلهی خوراکی با رنگدانه طبیعی مورد استفاده قرار گرفت. با توجه به پایین بودن فرهنگ مصرف غذاهای دریایی در ایران، تلاش برای تولید محصولات ثانویه از ماکروجلبک‌های دریایی بهعنوان یک منبع تجدیدپذیر که نیاز به آب شیرین و زمین کشاورزی ندارند، می‌تواند علاوه بر ایجاد تنوع غذایی، مصرف‌کنندگان را از ترکیبات فراسودمند این گیاهان بهره‌مند سازد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| پلی ساکارید؛ ژله؛ فیکوکلوئید؛ کاراژینان؛ ماکروجلبک قرمز | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Investigating the possibility of producing edible jelly with the origin of carrageenan indicator seaweed | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Zahra Zarei Jeliani | ||
| Department of Marine Biology, Faculty of Marine Science and Technology, University of Hormozgan, Bandar Abbas, Iran. | ||
| چکیده [English] | ||
| Objective: Shortage in freshwater resources and massive degradation of agricultural soils due to the long-term overuse show the necessity of research on marine plants as sustainable source for food production. Therefore, this study aimed to investigate and compare the physicochemical characteristics of carrageenan biopolymer in two red macroalgae, Hypnea flagelliformis Greville ex J. Agardh and Hypnea musciformis (Wulfen) J.V. Lamouroux, in order to produce edible jelly. Methods: The extraction of carrageenan from two species of red macroalgae was carried out using two methods of aqueous treatment and alkali treatment. In order to check the physicochemical characteristics, the melting temperature of the gel, the gelation temperature and the viscosity of the extracted extracts were measured. Also, infrared analysis (FTIR) was used to determine the functional groups and ICP elemental analysis and HNS analysis were used to determine the elements in the extracted carrageenan. Results: The results showed that the gel obtained from H. flagelliformis algae has better quality both in terms of yield and physicochemical characteristics. According to the results of ICP elemental analysis, the highest weight percentage of carrageenan powder constituents from macroalgae H. flagelliformis were related to sodium, potassium, magnesium, iron, phosphorus and calcium respectively. Conclusion: Based on the results of this research, H. flagelliformis was introduced as a species with high yield and quality of carrageenan and was used to prepare edible jelly with natural pigment. Considering the culture of seafood consumption in Iran, efforts to produce secondary products from marine macroalgae as a renewable resource that do not require fresh water and agricultural land can, in addition to creating food diversity, provide consumers with the beneficial compounds of this plants. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Carrageenan, Jelly, Phycocolloid, Polysaccharide, Red Macroalgae | ||
|
سایر فایل های مرتبط با مقاله
|
||
| مراجع | ||
|
Ainis, A. F., Erlandson, J. M., Gill, K. M., Graham, M. H., & Vellanoweth, R. L. (2019). The potential use of seaweeds and marine plants by native peoples of Alta and Baja California an archaeology of abundance: reevaluating the marginality of California’s islands. (pp. 70-135). Gainesville: University Press of Florida. Arman, M., & Qader, S. A. U. (2012). Structural analysis of kappa-carrageenan isolated from Hypnea musciformis (red algae) and evaluation as an elicitor of plant defense mechanism. Carbohydrate Polymers, 88(4), 1264-1271. https://doi.org/10.1016/j.carbpol.2012.02.003 Aziza, M., Givernaud, T., Chikhaoui-Khay, M., & Bennasser, L. (2008). Seasonal variation of the growth, chemical composition and carrageenan extracted from Hypnea musciformis (Wulfen) Lamouroux harvested along the Atlantic coast of Morocco. Scientific Research and Essay, 2(10), 509-514. Bagavan Reddy, P., Manoj Kumar Goud, P., & Das, A. (2023). Seaweed cultivation: Untapped potential of India. Indian Farming, 73(09), 3-6. Dumilag, R. V., & Javier, R. F. (2022). Ethnobotany of Medicinal Seaweeds of Ilocos Norte, Philippines. Philippine Journal of Science, 151(3), 1135-1156. Kokabi, M., & Yousefzadi, M. (2015). Checklist of the marine macroalgae of Iran. Botanica Marina, 58(4), 307-320. https://doi.org/10.1515/bot-2015-0001 Necas, J., & Bartosikova, L. (2013). Carrageenan: a review. Veterinarni Medicina, 58(4). Pérez-Lloréns, J. L., Critchley, A. T., Cornish, M. L., & Mouritsen, O. G. (2023). Saved by seaweeds (II): Traditional knowledge, home remedies, medicine, surgery, and pharmacopoeia. Journal of Applied Phycology, 35(5), 2049-2068. https://doi.org/10.1007/s10811-023-02965-6 Philpott, J., & Bradford, M. (2006). Seaweed: nature’s secret for a long and healthy life? The Nutrition Practitioner. 2. Premarathna, A. D., Ahmed, T. A., Kulshreshtha, G., Humayun, S., Darko, C. N. S., Rjabovs, V., & Hincke, M. T. (2024). Polysaccharides from red seaweeds: Effect of extraction methods on physicochemical characteristics and antioxidant activities. Food Hydrocolloids, (147), 109307. 10.1016/j.foodhyd.2023.109307 Qin, Y. (2018). Applications of bioactive seaweed substances in functional food products. In Bioactive seaweeds for food applications (pp. 111-134). Academic Press. Rhein-Knudsen, N., Ale, M. T., Ajalloueian, F., Yu, L., & Meyer, A. S. (2017). Rheological properties of agar and carrageenan from Ghanaian red seaweeds. Food Hydrocolloids, 63, 50-58. https://doi.org/10.1016/j.foodhyd.2016.08.023 Sohrabipour, J., & Rabiei, R. (2022). Seaweed resources and their cultivation in Iran. In Sustainable Global Resources of Seaweeds (Vol. 1, pp. 143-161), Springer. Trono, G. C. (2003). Field Guide and Atlas of the seaweed resources of the Philippines. Makati City, Philippines: Bookmark, Inc. Turner, N. J. (2003). The ethnobotany of edible seaweed (Porphyra abbottae and related species; Rhodophyta: Bangiales) and its use by First Nations on the Pacific Coast of Canada. Canadian Journal of Botany, 81(4), 283-293. https://doi.org/10.1139/b03-029 Xie, C., Lee, Z. J., Ye, S., Barrow, C. J., Dunshea, F. R., & Suleria, H. A. (2023). A review on seaweeds and seaweed-derived polysaccharides: Nutrition, chemistry, bioactivities, and applications. Food Reviews International, 1-36. https://doi.org/10.1080/87559129.2023.2212055 Zarei Jeliani, Z., Yousefzadi, M., Pour, J. S., & Toiserkani, H. (2018). Growth, phytochemicals, and optimal timing of planting Gracilariopsis persica: an economic red seaweed. Journal of Applied Phycology, 30(1), 525-533. https://doi.org/10.1007/s10811-017-1217-0 Zarei Jeliani, Z., Sohrabipour, J., Soltani, M., Rabiei, R., & Yousefzadi, M. (2021). Seasonal variations in growth and phytochemical compounds of cultivated red alga, Hypnea flagelliformis, in southern coastlines of Iran. Journal of Applied Phycology, 33, 2459-2470. https://doi.org/10.1007/s10811-021-02429-9 Zarei Jeliani, Z., Yousefzadi, M., Kokabi, M., Sorahinobar, M., Sourinejad, I., & Malik, S. (2022). Assessment of biochemical constituents and nutritional aspects in Gracilariopsis persica and Hypnea flagelliformis. Journal of Aquatic Food Product Technology, 31(1), 71-82. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 384 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 451 |
||
