مقایسه‌ی محتوای عناصر معدنی در نمک جلبک دریایی، نمک دریایی سنتی و نمک طعام | ||
| زیست قوم شناسی و حفاظت تنوع زیستی | ||
| دوره 1، شماره 2، تیر 1403، صفحه 28-37 اصل مقاله (743.3 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22091/ethc.2024.10574.1017 | ||
| نویسندگان | ||
| مریم کوکبی1؛ محمد پاخیره زن* 2 | ||
| 1گروه زیست شناسی دریا، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران | ||
| 2گروه علوم جوی و اقیانوسی، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران | ||
| چکیده | ||
| هدف: امروزه کاهش مصرف نمک طعام (NaCl) به منظور پیشگیری یا درمان بیماری‌های قلبی عروقی به شدت توصیه می‌شود. در این راستا جایگزین‌های مختلفی برای نمک طعام پیشنهاد شده‌اند از جمله نمک‌های فلزی مثل KCl یا چاشنی‌های گیاهی. این مطالعه با هدف معرفی نمک جلبک دریایی و مقایسه آن با نمک دریای سنتی و نمک طعام از لحاظ محتوای سدیم و عناصر معدنی انجام شده است. مواد و روش‌ها: پس از غربالگری اولیه، دو گونه Sargassum sp. وNizamuddinia zanardinii از خانواده Sargassaceae از گروه ماکروجلبک‌های قهوه‌ای انتخاب و به ترتیب از سواحل جزیره قشم و چابهار به صورت توده‌ای جمع‌آوری، شستشو، خشک و پودر شدند. برای شناسایی عناصر از آنالیز EDS و ICP-OES استفاده شد. نتایج: نتایج آنالیز EDS دو نمونه نمک جلبک دریایی وجود ید را به میزان 3/0 و 4/0 درصد وزنی نشان داد. درحالی‌که در دو نمونه نمک دریای سنتی و نمک طعام تنها عناصر ثبت شده، سدیم و کلر بود. در دو نمونه نمک جلبک دریایی درصد بالاتر عنصر پتاسیم در مقابل درصد پایین عنصر سدیم در هردو آنالیز EDS و ICP نشان داد نمک غالب در این دو نمونه، نمک پتاسیم (KCl) است. نتیجه‌گیری: این مطالعه به طور بالقوه امکان تولید نمک جلبکی را با استفاده از ماکرو جلبک‌های جنوب کشور تائید کرد. این محصول نوآورانه علاوه بر کمک به سلامت عمومی، می‌تواند با جلب مشارکت جوامع ساحلی در کشت و پرورش ماکروجلبک، فرصت‌های شغلی جدیدی را برای ساکنین نوار ساحلی جنوب کشور فراهم کند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| جلبک دریایی؛ مواد معدنی؛ نمک؛ یُد | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Comparative study on mineral content of seaweed salt, traditional sea salt and table salt | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Maryam Kokabi1؛ Mohammad Pakhirehzan2 | ||
| 1Department of Marine Biology, Faculty of Marine Science and Technology, University of Hormozgan, Bandar Abbas, Iran | ||
| 2Department of Marine and Atmospheric Science, Faculty of Marine Science and Technology, University of Hormozgan, Bandar Abbas, Iran. | ||
| چکیده [English] | ||
| Objective: Reduction of the consumption of sodium salt (NaCl) is widely recommended in order to prevent or treat cardiovascular diseases. Various alternatives for table salt have been proposed, including metal salts such as KCl or herbal seasonings. This study aims to introduce seaweed salt and compare it with traditional sea salt and table salt in terms of sodium content and minerals. Methods: Two species of brown macroalgae Sargassum sp. and Nizamuddinia zanardinii were collected from the coasts of Qeshm island and Chabahar respectively. The samples washed, dried and made into powder. EDS and ICP-OES analysis were used to detect the elements. Results: The results of EDS analysis of the two proposed macroalgae samples showed the existence of iodine at the rate of 0.3 and 0.4% by weight in both samples. While in traditional sea salt as well as table salt, the only elements recorded were sodium and chlorine. In two seaweed salt samples, the higher percentage of potassium compared to the lower percentage of sodium in both EDS and ICP analysis reveald that the predominant salt in both samples was potassium salt (KCl). Conclusion: This study potentially confirmed the possibility of seaweed salt production using local macroalgae. In addition to helping public health, this innovative product can provide new job opportunities for the indigenous people by attracting the participation of coastal communities in the cultivation of macroalgae. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Iodine, Minerals, Salt, Seaweed | ||
| مراجع | ||
|
Ainis, A. F., Erlandson, J. M., Gill, K. M., Graham, M. H., & Vellanoweth, R. L. (2019). The potential use of seaweeds and marine plants by native peoples of Alta and Baja California. In An archaeology of abundance: Reevaluating the marginality of California’s islands. Gainesville: University Press of Florida. Balamurugan, M., Selvam, G. G., Thinakaran, T., & Sivakumar, K. (2013). Biochemical Study and GC-MS Analysis of Hypnea musciformis (Wulf.) Lamouroux. American-Eurasian Journal of Scientific Research, 8(3), 117-123. https://doi.org/10.5829/idosi.aejsr.2013.8.3.12071 Cˇerná, M. (2011). Seaweed proteins and amino acids as nutraceuticals. Advances in Food and Nutrition Research, 64(64), 297-312. https://doi.org/10.1016/B978-0-12-387669-0.00024-7 Dawczynski, C., Schubert, R., & Jahreis, G. (2007). Amino acids, fatty acids, and dietary fibre in edible seaweed products. Food Chemistry, 103(3), 891-899. https://doi.org/10.1016/j.foodchem.2006.09.041 Dominguez, H. (2013). Functional ingredients from algae for foods and nutraceuticals: Woodhead Publishing Series in Food Science, Technology and Nutrition. Elsevier. Fernández-López, J., Pateiro, M., Perez-Alvarez, J. A., Santos, E. M., Teixeira, A., & Viuda-Martos, M. (2024). Salt reduction and replacers in food production. In Developments in food quality and safety (pp. 65-86). Academic Press. Holdt, S. L., & Kraan, S. (2011). Bioactive compounds in seaweed: functional food applications and legislation. Journal of Applied Phycology, 23(3), 543-597. https://doi.org/10.1007/s10811-010-9632-5. Jassbi, A. R., Mohabati, M., Eslami, S., Sohrabipour, J., & Miri, R. (2013). Biological activity and chemical constituents of red and brown algae from the Persian Gulf. Iranian Journal of Pharmaceutical Research, 12(3), 339-348. Kokabi, M., & Yousefzadi, M. (2015). Checklist of the marine macroalgae of Iran. Botanica Marina, 58(4), 307-320. https://doi.org/10.1515/bot-2015-0001 Miyashita, K., Widjaja‐Adhi, M. A. K., Abe, M., & Hosokawa, M. (2012). Algal carotenoids as potent antioxidants. In Handbook of marine macroalgae: biotechnology and applied phycology (p. 567). The Atrium, Southern Gate, Chichester, West Sussex, PO19 8SQ, UK.: John Wiley & Sons, Ltd. Mouritsen, O. G., Mouritsen, J. D., & Johansen, M. (2013). Seaweeds: edible, available, and sustainable. University of Chicago Press. Notowidjojo, L., Ascobat, P., Bardosono, S., & Tjahjana, J. (2021). The potential of seaweed salt as an alternative low sodium salt: safety and sensory test. World Nutrition Journal, 5(1), 47-52. https://doi.org/10.25220/WNJ.V05.i1.0007 Rakhasiya, B., Munisamy, S., Mathew, D. E., Tothadi, S., Yadav, A., & Mantri, V. A. (2023). Potential utility of industrially unwanted constituent under the framework of waste to wealth: Edible salt from commercial marine red seaweed Kappaphycus alvarezii (Doty) L.M. Liao. Bioresource Technology Reports, 23, 101529. https://doi.org/10.1016/j.biteb.2023.101529 Taladrid, D., Laguna, L., Bartolomé, B., & Moreno-Arribas, M. V. (2020). Plant-derived seasonings as sodium salt replacers in food. Trends in Food Science & Technology, 99, 194-202. https://doi.org/ 10.1016/j.tifs.2020.03.002 Trono, G. C. (2003). Field guide and atlas of the seaweed resources of the Philippines. Makati City, Philippines: Bookmark, Inc. Wijesekara, I., Senevirathne, M., Li, Y.X., & Kim, S. K. (2012). Functional ingredients from marine algae as potential antioxidants in the food industry. In Handbook of marine macroalgae: biotechnology and applied phycology (pp. 567). The Atrium, Southern Gate, Chichester, West Sussex, PO19 8SQ, UK.: John Wiley & Sons, Ltd. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 524 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 423 |
||