نقد کهنالگویی پس از یونگ | ||
| پژوهش های دستوری و بلاغی | ||
| مقاله 4، دوره 10، شماره 17، شهریور 1399، صفحه 95-118 اصل مقاله (1.1 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22091/jls.2020.5383.1224 | ||
| نویسنده | ||
| روح اله زارعی* | ||
| استادیار گروه زبان و ادبیّات انگلیسی دانشگاه یاسوج | ||
| چکیده | ||
| پژوهش حاضر به شکل نظری به بررسی ابعاد نقد کهنالگویی یا یونگی می‌‌پردازد. نقد کهن الگویی تاکنون یافتن ریشه‌‌های مشترک و در عین حال ناخودآگاه انسانی، بدون در نظر گرفتن عنصر زمان و مکان در آثار ادبی تعریف می‌‌شده‌است. آنچه از نقد کهنالگویی به ذهن متبادر می‌‌شود، دیدگاه سنّتی و روش پیروان سنّتی یونگ است که در ایران این قضیه به دلیل کمبود دسترسی به منابع دست اول یا ترجمۀ کافی، نمود بیشتری پیدا می‌‌کند. تلاش پژوهشگر حاضر، مطالعۀ نظرات بزرگان روانشناسی تحلیلی و پسایونگی است. با بررسی دیدگاه‌‌های منتقدان، ابعاد مختلف رویکرد کهنالگویی مشخص شده و نتیجه گرفته می‌‌شود که این رویکرد برخلاف آنچه در کاربرد آن در ادبیّات دیده می‌‌شود نسبی، سیال، فردی و وابسته به شرایط است. بنابراین پژوهشگران علاقه‌‌مند به نقد کهنالگویی لازم است در ابتدا با معانی دقیق مفاهیم آشنا شوند و پس از آن اقدام به کاربرد این رویکرد در ادبیّات کنند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| کارل گوستاو یونگ؛ نقد کهنالگویی؛ نقد پسایونگی؛ نقد کهنالگویی در ایران | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Archetypal Criticism after Jung | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Rouhollah Zarei | ||
| Assistant Professor, Department of English Language and Literature, University of Yasouj | ||
| چکیده [English] | ||
| This paper aims at studying different aspects of archetypal criticism from traditional and modern perspectives. Archetypal criticism is the approach of finding common and unconscious roots of human behavior and actions in literature. By addressing Jung’s as well as Post-Jungian notions, this paper contends to offer a fairly comprehensive picture of the approach and remove some common misunderstandings and misrepresentations of the criticism. The problem is more aggravated in Iran as, due to insufficient knowledge of English or German, access to first rate sources is limited. Moreover, few works have been translated into Persian and that leads to improper understating of archetypal criticism. This approach, if adopted with insight, can help readers overcome at least some of the obstacles standing in the way of understanding not only literature but also dreams, dream works, fairy tales, and myths. It will also make researchers aware of the pitfalls in archetypal criticism. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Carl Gustav Jung, Archetypal Criticism, Post-Jungian Criticism, Archetypal Criticism in Iran, Interdisciplinary Criticism | ||
| مراجع | ||
|
ابن‌سینا، ابوعلی حسین‌بن‌عبدالله.(1383). رگ‌‌شناسی یا رساله در نبض. تصحیح سید محمّد مشکوۃ. همدان: انتشارات دانشگاه بوعلی سینا. یاوری، حورا.(1372). «تأملی در نقد روانشناختی و رابطه روانکاوی و ادبیّات در ایران». ایران‌‌نامه. سال 12. شماره 45. صص: 158–129. یونگ، کارل گوستاو.(1393). انسان و سمبل‌‌هایش. چاپ نهم. ترجمه محمود سلطانیه. تهران: جامی. Baumlin, James S. Tita French Baumlin, and George H. Jensen, eds. (2004). Post-Jungian Criticism: Theory and Practice. Albany: State University of New York Press. Brooke, Roger. (1991). Jung and Phenomenology. London & New York: Routledge. Carlyle, Thomas. (1889). Thomas Carlyle’s Works, vol. 3: Sartor Resartus, Ashburton edition. London: Chapman and Hall. Ellenberger, Henri. (1970). The Discovery of the Unconscious: The History and Evolution of Dynamic Psychiatry. New York: Basic Books. Evans, Richard I. (1966). Dialogue with Erich Fromm. NY: Harper and Row Publishers. Fiedler, Leslie A. (1972). No! In Thunder: Essays on Myth and Literature. New York: Stein and Day. Freud, Sigmund. (c.1955, 1995). The Standard Edition of the Complete Psychological Works of Sigmund Freud, trans. and ed. James Strachey et al, vol. 14 (London: The Hogarth Press and the Institute of Psycho-analysis. Fromm, Erich. (1952). The Forgotten Language: An Introduction to the Understanding of Dreams, Fairy Tales, and Myths. London: Victor Gollancz. Jung, Carl Gustav. (1957/1991). The Collected Works of C. G. Jung. Eds. Herbert Read, Michael Fordham, and Gerhard Adler. Translated by R. F. C. Hull. London: Routledge and Kegan Paul. Neumann, E. (1955). The Great Mother: An Analysis of the Archetype. Translated by Ralph Manheim. Bollingen Series 47. New York: Pantheon Books. __________. (1995). The Origins and History of Consciousness. Trans. R.F.C. Hull, Bollingen Series 42. New York: Princeton University Press. Poe, Edgar Allan. (1965). The Complete Works of Edgar Allan Poe. 17 vols. Ed. James A. Harrison. New York: AMS Press. Samuels, Andrew. (1985). Jung and Post-Jungians. London & New York: Routledge. ______________. (1997). “Jung and the Post-Jungians.” The Cambridge Companion to Jung. Ed. Polly Young-Eisendrath and Terence Dawson. Cambridge: Cambridhe UP, 1–3. _____________. (1998). “‘And if not now, when?’ Spirituality, Psychotherapy, Politics.” Psychodynamic Counselling. 4.3: 349–365. Serrano, Miguel. (1984). Nos: Book of the Resurrection. Trans. Gela Jacobson in collaboration with the author. London: Routledge and Kegan Paul. Stovall, Floyd. (1969). Edgar Poe the Poet: Essays New and Old on the Man and his Works Charlottesville: UP of Virginia. Trilling, Lionel. (1964). “Freud and Literature,” The Liberal Imagination: Essays on Literature and Society. London: Secker and Warburg. Wellek, René and Austen Warren. (1976). Theory of Literature. Harmondsworth: Penguin. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 853 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 717 |
||