نقش شانس در سعادت آدمی با نظر به دیدگاه جولیا آناس | ||
| پژوهش‌های فلسفی -کلامی | ||
| مقاله 1، دوره 20، شماره 2 - شماره پیاپی 76، تیر 1397، صفحه 5-28 اصل مقاله (1.59 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله علمی پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22091/pfk.2018.2566.1758 | ||
| نویسندگان | ||
| نغمه پروان1؛ محسن جوادی* 2 | ||
| 1دانش‌آموختۀ دکتری فلسفۀ دین دانشگاه آزاد اسلامی؛ واحد علوم و تحقیقات تهران | ||
| 2استاد گروه فلسفه و کلام دانشگاه قم | ||
| چکیده | ||
| وارد کردن شانس به حوزۀ اخلاق به این معناست کهعواملی خارج از کنترل شخص در سعادت‌مندی او دخیل و دارای تأثیر‌اند. از آن‌جا که ارسطو نیل به سعادت را به داشتن فضایل و بهره‌مندی از خواسته‌های بیرونی منوط کرده و «خوش‌بخت بودنِ طبیعی انسان‌ها» را نیز مسئله‌ای اخلاقی انگاشته است، به نظر می‌رسد به‌نوعی شانسِ محیطی و نهادینه را به سعادت آدمی راه داده است، اما با این همه، شانس را در ارزیابی مسئولیت و شأن اخلاقی فرد مؤثر ندانسته است. از همین‌رو، جولیا آناس - فیلسوف نوارسطویی معاصر - ارسطو را مرتکب امر متناقض‌نمای «شانس اخلاقیِ محیطی و نهادینه» می‌داند. در این مقاله ضمن بررسی چگونگی ورود شانس به حوزۀ اخلاق از سوی ارسطو، به مرورِ دیدگاه جولیا آناس در این زمینه می‌پردازیم. آناس با گزینش رویکردی متزلزل، در نهایت، به این نتیجه می‌رسد که نمی‌توان به قطعیتی میان آراء رواقیون و ارسطو در باب این موضوع دست یافت. بنابراین، آناس با چشم‌پوشی نکردن از رأی رواقیون مبنی بر این‌که «سعادت‌مندیِ انسان به‌طورکلی مبرّا از شانس است» مسئولیت انسان و شأن اخلاقی او را نادیده نمی‌انگارد و از این رو مرتکب شانس اخلاقی نمی‌شود. | naqme.parvan@gmail.com ** استاد گروه فلسفه و کلام دانشگاه قم (نویسنده مسئول) | moh_javadi@yahoo.com | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| ارسطو؛ جولیا آناس؛ سعادت؛ فضیلت؛ شانس؛ شانسِ اخلاقی | ||
| موضوعات | ||
| فلسفه اخلاق؛ فلسفه دین | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| The Role of Chance in Man's Happiness According to Julia Annas's View | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Naghmeh parvan1؛ Mohsen javadi2 | ||
| 1Doctorate student of Philosophy of Religion, Ᾱzād Islamic University - Tehran science and research section | ||
| 2Professor, Department of Philosophy and Theology, University of Qom (corresponding author) | | ||
| چکیده [English] | ||
| Introducing chance into the domain of Ethics means that there are factors outside a person's control that intervene and have an effect in his happiness. Since Aristotle stipulates the attainment of happiness to be in possessing virtues and enjoyment of external desires and also considers «human beings natural happiness» to be an ethical issue, it seems that he has admitted a type of internal and environmental chance into man's happiness; but despite this, he does not consider chance to be effective in evaluating a person's responsibility and moral status. Therefore, Julia Annas – a contemporary Neo Aristotelian philosopher – considers Aristotle to have committed the paradoxical phenomenon of «environmental and internal moral chance». In this article, while examining how chance was introduced to the domain of Ethics by Aristotle, we will go into a review of Julia Annas's view in this regard. By choosing an unsteady approach, Annas ultimately concludes that considering all the studies that have been done throughout history, one cannot reach a certainty among the views of the Stoics and Aristotle in regards to this topic and therefore, by not ignoring the view of the Stoics based on the fact that «man's happiness is generally free of chance», she does not disregard man's responsibility and moral status and therefore, she concludes he is not affected by moral chance. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Aristotle, Julia Annas, happiness, virtue, chance, moral chance | ||
| مراجع | ||
|
فهرست منابع - ارسطو. (1349). سیاست. (چاپ دوم). ترجمه: حمید عنایت. تهران: انتشارات فرانکلین. - ارسطو. (1377). اخلاق نیکوماخوس. (چاپ دوم). ترجمه: محمدحسن لطفی. تهران: طرح نو. - ارسطو. (1389). دربارۀ نفس. (چاپ پنجم). ترجمه: علیمراد داودی، تهران: حکمت. - ارسطو. (1392). خطابه. ترجمه: اسماعیل سعادت. تهران: هرمس. - تمکین، لری. (1392). «برابری اخلاقی و اجتماعی»، دانشنامۀ فلسفۀ اخلاق [ویراستۀ پل ادواردز]، (ترجمۀ انشاللّه رحمتی). تهران: سوفیا. - فاستر، مایکل برسفورد. (1383). خداوندان اندیشۀ سیاسی (ج۱). (چاپ ششم). ترجمه: شیخ‌الاسلامی. تهران: علمی- فرهنگی. - کوپر، جان. ام. (1378). یونان باستان، تاریخ فلسفۀ اخلاق غرب، [ویراستۀ لارنس، سی. بکر]. ترجمه: جمعی از مترجمان. قم: مؤسسۀ آموزشی‌پژوهشی امام خمینی. - نلکین، دانا. (1393). «بخت اخلاقی»، در دانشنامۀ فلسفۀ استنفورد. ترجمه: مریم خدادادی. تهران: ققنوس. References - Annas, J. (1993). the Morality of Happiness, New York . Oxford. - Annas, J. (2011). Intelligent Virtue, New York. Oxford - Athanassoulis, N. (2005). Moral Luck and Responsibility. Fortune’s Web, Palgrave Macmillan. - Franklin. S. (2010). The Psychology of happiness a good human life, Cambridge University. - Nagel, T. (1979). Mortal Questions. New York .Oxford University Press. - Wolf, S. (2013). "The Moral of Moral Luck" Philosophic Exchange: (31) 1, Article 1. Resources written in Arabic / Persian
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 3,188 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 923 |
||